Adı Demokrasiymiş. ❌

Koşun insancıklar koşun... Geliyorlar!

Ne ayakları var, ne kolları var, ne bir başı ne bir gövdesi var. Gördüğüm insan değil, insanlıktan çıkmış bir beşeri, dün olduğu gibi yarın olacağı gibi ve bugünü hiç yaşamamış gibi.  Kapatın kulaklarınızı, siper olun beyninize, Aklınıza fikrinize sahip çıkın, uçkurunuza yenik düşmeyin, at gözlüklerinizi çıkarın hemen,  Adını duydum sadece, adı demokrasiymiş.... Herşeyi marifetmiş gibi anlatıyorlar, cahil toplumlara çok uğruyor, gelişmekte olan toplumlarda dini alet ediyor, gelişmiş toplumları parayla hayalleri satın alıyor. Ne gibi bir umudu kaldı ki yarınların, her yer zulüm her yanı karanlık yarınların, amansız saatlerin ardından çürümüş ceset parçaları ve ortalık akbaba istilası... Temmuzun sıcağında üşüyor insanlık, bir hiç olmuş ve çokça yok olmuş Komünizmin uğradığı Kamboçyanın ölüm tarlaları, ne duçe'si eksik olur bu dünyanın ne de führer'i.... Ne beyazı tam beyaz bu dünyanın ne de siyahı tam siyah bu dünyanın, Herşey karmakarışık herşey bir bir kopmuş içimizden, insanlığımızı yitirdik, dön dolaş aynı izler üzerine dizilmiş herşey, Zenginin itini mamayla besliyorlar fakirin piçini kim ne yapıyorsa yapsın diyorlar.

Suyu olmayan ülkelere demokrasi götürüyorlar, sonra ne su çıktı ne barış yok oldu ufacık bir huzur, sömürdüler petrol yataklarını ve sonra bir iç savaş bir kaç karmaşa ve oradan çekildiler..  hep aynı sahne ve aynı karakterler, bitirdiniz insanlığı son damlasına kadar, yaptığınız iyilikleriniz batsın yapacaklarınızda beraber! Daha kaç can feda edeceksiniz? Daha kaç anne ağlayacak, kaç bebek açlıktan ölecek, kaç çocuk çalıştırılmaya zorlanacak, kaç Baba intihar edecek elinizden kurtulmak için? Ne kapitalizmi ne komünizmi ne liberalizmi ne emperyalizmi ne faşizmi ne sosyalizmi ne de alet ettiğiniz dininiz kurtarabilecek insanlığı! Bizi kimse kurtaramaz bu dipsiz kuyudan, bizleri felsefe kurtaracak, bizler sorgulayarak, düşünerek kurtulacağız bu karanlık yarınlardan, bizleri hapsetmeye yetmeyecek saçma sapan fikirleriniz! Bizler birlik olunca kurtulacağız ve zafer bayrağını dalgalandıracağız göklere! bizleri biz yapan bizim en hür düşüncelerimizdir! 

—"Siyahi bir Kenyalı ağzından duydum bu sözleri; geldiler, onların elinde İncil bizim elimizde Toprak, bize dua etmemizi söyleyip gözümüzü kapattılar, gözlerimi açtığımda bizim elimizde İncil, onların ellerinde topraklarımız". 

Sözlerin tükendiği sevginin bittiği insanlığın olmadığı yarınlar için mi çırpınıyoruz bunca zaman? Bunca keder bunca eziyet ne diye? Uyanın artık bu apansız uykulardan, özgür bırakın insanlığınızı, az biraz merhamet az biraz insanlık istiyorum! Çok mu şey istiyorum?

Bizi de çok üzüdüler, Bizde çok kırıldık saç uçlarımıza kadar, üzüntülerimizle biledik öfkemizi, tırpanladık hayallerimizi, taş üstüne taş baş üstünde baş kalmadı Zafere giden yollarda, nice yiğitler siper oldu bu yollarda nice kahramanlar çırpındı bataklıkta nice cengaverler savaştı gölgeleriyle, niceleri kanatlanıp gitti ve asla geri dönmemek üzere, çocuklar hayal kuramıyor artık, çocuklarımızın bir geleceği yok, çocuklar üzgün, çocuklar aç, çocuklar ölüyor, çocuklar ah çocuklar, çocuklara renkleri öğrettiler, ellerine siyah kalem sıkıştırdılar geleceğinizi karalayın dediler... yapmayın çocuklar, yapmayın! maviye boyayın gök yüzünü, yeşillikler çizin yer yüzüne boyayın üstünüzü başınızı, düşlerinize dönün hayallerinizle yaşayın, yok olmadan kurtarın bu insanlığı. Daha güzel bir geleceğiniz için çok şeyi feda ettik yolunuza, dikenli yollardan biz geçtik çünkü siz papatyalı yollardan yürüyün diye, Umudum sizsiniz çocuklar...