Ekvatordan Greenwich'e 🕊️

Bir Ekvator çizgisi çekeceğim gökyüzüne, Greenwich'ten Uzanacak ellerim, Biraz Hint biraz Atlas Okyanusunu teğet geçerim, Pasifik te durağan ve ürpertici bir sessizlik, Sahrada uyumak Sibirya da uyanmak vardı şimdi, Nil den su içmek Alplerde nefes almaya bezermiş, Fuji Dağından düştüm ben Srilankanın yamaçlarına, Japonya da tusinami ve deprem Avustralya da volkan patlamalarında gibiyim bazen, Bazen de marşı yasaklanmış sınır ötesinde bir ülke gibiyim, Dünyamızın üvey evladı Afrika gibi sömürü ve baskı içindeyim kafamı yastığa koyduğumda, Siren sesleriyle uyanıyorum bu aralar, kolları bacakları kopuk ve o tarif edilemez çaresiz bakışları görmekten aciz düştü bu bedenim. Her karanlık gecelerin daha karanlık gecelerini gördüm ben! Kamboçyanın ölüm tarlalarında. Şeytanın sol bacağı Hitler'i gördüm Berlin'de, Sinirlenince Firavun'a benzeyen çehreme dayanamayan bir çevredeyim. Ne hacet sevgilim bu yok oluşun ölüm kıyıları, Nedir bu bitmek bilmeyen taş kağıt makas oyunları, söyle bana sevgilim yol nerededir... Baharat yollarından gitmeliyim belkide, Ümit burnundan kutuplara uzanmam lazım, Dönüşü olmayan sınır kapılarında vurulmaya benzer bedenimin buz kesmesi, Batıdan doğuya gitmek güneşi her sabah selamlamam gerek, suya ateş tutmaya benzer bir bedenin firar etmiş düşünceleri. Karış karış gezmek mümkün müdür sevgilim, yuvadan uçan yavru kartalın çırpınışları, Bitmez ki bu dünyanın ağır yükü, duramıyorsun artık bu ıssız diyarlarda, sevginin gücü kalmamış sanki. Her nefes aldığında iliklerine kadar iğreniyorsun bu diyarlarda. Dibi görünmeyen karanlık sularda Beyaz Balinalar yaşarmış sevgilim, benim karanlık Dünyamı aydınlatan güneşin doğuşu değil senin gülüşün oldu. Aç kollarını sarıl bana tut göğsümden çıkar beni bu bedenin içinden, seher vaktinde gülüşelim biz seninle ne olur bırakma ellerimi...



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

NEDEN GİTTİ Kİ?

Geç kalmışlığın derinlikleri ve upuzunca bir son bakış... Nereye gitti onca insan? Yüzlerce hatıra, binlerce sima, milyonlarca sarf edilmiş sözcük kalabalığı! Bir selam son bir kucaklaşma ve su dökmeler... Mutlu edici sözler bir çift göz yaşı ve oluşan boşluk hissi...  Terk edilmişliğin buruk acısı ve neden ben sorusuna bulamadığımız sorgulu sualler.  Bir insan neden terk eder? Neden bu acı var ki yeryüzünde? Kırıp dökmeden gidemez mi insan? Veya helaklik istemeden neden gider ki insan? Kim ki bu insan, bana neden kötü davranıyor? Ben ona ne yaptım ki.... İğneleyeci bir ton laf ve hesapsızca küfretmeler, küflenmiş dudaklarda bekleyen bir sürü argolaşmış hissetmeler, avaz avaz haykırmak isteyen deli gönül ve susarak gitmesini bekleyen halsiz düşmüş bir beden. Su olmadan da boğula biliyormuş insan, kurşun yemeden de beyninden vurulmuşa da dönebiliyor ve hareket halinde iken felçli de olunabiliniyormuş insan... Hani bir sigara yakarsın yaa ve nasıl bittiğini anlamazsın sigaranın...
Devamı

Adı Demokrasiymiş. ❌

Koşun insancıklar koşun... Geliyorlar! Ne ayakları var, ne kolları var, ne bir başı ne bir gövdesi var. Gördüğüm insan değil, insanlıktan çıkmış bir beşeri, dün olduğu gibi yarın olacağı gibi ve bugünü hiç yaşamamış gibi.  Kapatın kulaklarınızı, siper olun beyninize, Aklınıza fikrinize sahip çıkın, uçkurunuza yenik düşmeyin, at gözlüklerinizi çıkarın hemen,  Adını duydum sadece, adı demokrasiymiş.... Herşeyi marifetmiş gibi anlatıyorlar, cahil toplumlara çok uğruyor, gelişmekte olan toplumlarda dini alet ediyor, gelişmiş toplumları parayla hayalleri satın alıyor. Ne gibi bir umudu kaldı ki yarınların, her yer zulüm her yanı karanlık yarınların, amansız saatlerin ardından çürümüş ceset parçaları ve ortalık akbaba istilası... Temmuzun sıcağında üşüyor insanlık, bir hiç olmuş ve çokça yok olmuş Komünizmin uğradığı Kamboçyanın ölüm tarlaları, ne duçe'si eksik olur bu dünyanın ne de führer'i.... Ne beyazı tam beyaz bu dünyanın ne de siyahı tam siyah bu dünyanın, Herşey karmakarışık...
Devamı

COĞRAFYAMIN GÜZEL KIZI

Diclenin Fıratla buluştuğu yerden tutalım ellerimizi, Ceyhan'ı Seyhansız bırakmayalım Gülüşlerimizde, Günün ilk ışıklarıyla Yeşilırmak'tan başlayıp Kızılırmağa doğru ilerleyelim gün batımında, Mezopotamya koksun üstümüz başımız, bir tutam deniz birazda deli rüzgarlar geçsin içimizden, gülelim sadece; tüm yıkılan hayallerin ardından, sırt sırta verelim istiyorum, yükümüz sevgimiz olsun sadece, Hadi gel tut ellerimi. Benimle yan. Benimle meydan oku her çaresizliğe. Benimle uyu benimle uyan. Birlikte varalım nice  umutlara, Düşüncelerimiz kadar büyüyelim, Birlikte çocukluk yapalım küselim ama hemen barışalım, Sarılalım bir birimize hiç bırakmayalım ellerimizi. Salıncağa binelim pamuk şeker yiyelim göz göze gelip gülüşelim seninle. Balon satan amca geçince; ağzımız açık rengarenk balonlara bakalım seninle, Kedi sevelim bir köşe başında, kanat çırpan güvercinleri izleyelim en güzelini bulup bu benim olsun şu senin olsun diyelim, bakışalım bir birimize, Kulaklarımı tutup dilimi çıkar...
Devamı